Site Search
Speculeren over de toedracht van 9/11 — En het opzichtig falen van nieuwsmedia —  |
  OCKHAM'S RAZOR |
|---|
Speculeren over toedracht 9/11 even aantrekkelijk als contraproductief Voor sommigen blijft speculeren over oorzaken achter 9/11 heel wat aantrekkelijker dan het onbetaalbare journalistieke aspect van het stoïcijns ordenen van informatie. De neiging van een klein maar luidruchtig deel van de onsamenhangende groep waarheidszoekers om met wilde speculaties aan de haal te gaan, is met gevoel voor karikatuur en niet zonder leedvermaak flink door de nieuwsmedia uitvergroot en als middel gebruikt om aan de inhoud van kritieken voorbij te kunnen gaan. Negatieve beeldvorming in de pers werd een rode draad bij elk nieuwsverslag over 9/11 dat afweek van de officiële lezing. En afgezien van die lezing is door nieuwsmedia nooit geïnvesteerd in alternatieve theorieën. Dat is merkwaardig omdat 'de waarheid' over 9/11 eenzijdig via woordvoerders van de Amerikaanse regering naar buiten is gebracht en deze officials niet bekend staan om hun deskundigheid op het gebied van terrorisme, bouwkunde of brandwetenschappen. Voor iedere zichzelf respecterende journalist, onze hoeders van de vrije wereld, zou het achterwege laten van lastige en bijtende vragen over de aanslagen aanleiding moeten zijn voor een grondig zelfonderzoek. 9/11 mag gerust een journalistiek Mekka worden genoemd. Een luilekkerland van verbijsterende nieuwsfeiten die, zonder overdrijving, de kwakkelende statuur van de nieuwsverslaggeving een noodzakelijke oppepper zou hebben gegeven. Falende pers bedreigender dan 9/11  Meer vertrouwen in de corrigerende invloed van de pers zou zeker bijdragen aan ons collectieve vertrouwen in overheden. Beide krachten — overheid en controlerende media — beïnvloeden elkaar direct. De sterke arm van de corporate media, met meer oog voor winst dan voor waarheidsvinding  , voorspelt weinig goeds voor het democratisch gehalte van de samenleving, noch voor de betrokkenheid van mensen met wat er in de wereld voorvalt. Met mijn schets van wat een kritisch onderzoekende pers het grote publiek had kunnen bieden, doel ik niet op een reconstructie van wat zich op 11 september 2001 exact heeft afgespeeld. Het verslag van de precieze toedracht mag slechts gevolg zijn van een zeer grondig wetenschappelijk en strafrechtelijk onderzoek. Maar na het opzichtig falen van de Amerikaanse luchtmacht op 9/11 had van de 'vrije pers' op zijn minst een kritische en vasthoudende opstelling mogen worden verwacht, over zowel de toedracht van 9/11 als de afhandeling, zowel juridisch als technisch. Veel uitingen, zoals ook de reacties van de regering Bush bij pogingen een onafhankelijk onderzoek op te starten, waren tot in detail zo uitgesproken defensief dat een excuus van nieuwsredacties als: 'we konden dit allemaal niet weten', volstrekt ontoereikend zou zijn. Van nieuwsmedia had op zijn minst verwacht mogen worden dat inhoudelijke kritiek op de officiële lezing grondig zou zijn onderzocht, in plaats dit af te doen als bizarre complotgedachtes. Het is de primaire taak van de vrije pers om overheden bij belangrijke kwesties onverbiddelijk te monitoren en te testen, jawel, de advocaat van de duivel te zijn. Nieuwsmedia behoren hun 'vrijheden' te eren met de fundamentele taak van waarheidsvinding. Redactionele kritiek op maatschap-pelijke visies behoort op dezelfde wijze te worden benaderd, namelijk door de veronderstelde onjuistheid inhoudelijk te benaderen en niet door middel van platitudes en stemmingmakerij. Met tot op heden verzamelde feiten, en de conclusies die op basis daarvan getrokken mogen worden, zal blijken dat het officiële verhaal over 9/11 ernstig wordt geschaad. Zo ernstig dat na het mainstream openbaren van deze feiten een volledig en onafhankelijk heronderzoek onvermijdelijk zal blijken te zijn. Critici van de officiële lezing over 9/11 hebben vanuit de conventionele nieuwsmedia steeds de wind van voren gekregen. Toch is het streven van deze gedifferentieerde groep mensen zeer loffelijk te noemen. Zij vragen een grondig feitenonderzoek op basis van wetenschap en juridische middelen. Deze groep van critici is allerminst een afspiegeling van wat soms hatelijk ‘de linkse kerk’ wordt genoemd. Critici van de officiële aanvalslezing zijn te vinden in alle bevolkingslagen, in alle politieke en godsdienstige gezindten en onder alle professionele richtingen, inclusief hoge militaire functionarissen en agenten uit inlichtingendiensten. Ook wetenschappers lijken met een grote inhaalslag steeds meer invloed te verwerven op de totale discussie. Aankomend proces hoofdverdachten Het tijdstip van dit schrijven hangt samen met een toenemende aandacht voor 9/11 in de mainstream verslaggeving. Reden is de verrassende beslissing (13 november 2009) door Minister van Justitie Holder van de Verenigde Staten, om de vijf hoofdverdachten van de aanslagen voor een civiele rechtbank in New York te laten voorgeleiden. Vriend en vijand gingen er tot dan toe vanuit dat deze verdachten voor militaire rechtbanken zouden worden berecht.  De beslissing is vooral opmerkelijk omdat de afgelopen twee jaar bleek dat deze verdachten tijdens hun verhoren onder Amerikaanse supervisie ernstig zijn gemarteld. 92 videotapes waarop deze verhoren werden vastgelegd zijn door de CIA illegaal vernietigd. Bij aanklagers bestaat grote vrees dat deze verhoormethoden – ook verboden in internationale verdragen – een effectieve veroordeling van de verdachten onmogelijk maakt. Iets waarover veel Amerikanen zo nerveus zijn geworden dat Obama nu al (dd. 18/11/09) heeft verzekerd dat hoofdverdachte Khalid Sheikh Mohammed zal sterven. Een ongehoorde voorspelling van een staatshoofd in een land met een moderne rechtspraak. (Zacarias Moussaoui beschouwde zijn proces aan het eind zelfs als ‘eerlijk’ en de doodstraf kreeg hij niet)kunnen de verwachtingen in New York wel eens opnieuw op de proef worden gesteld. Maar terwijl Moussaoui zijn missie op 9/11 nooit heeft uitgevoerd worden de vijf hoofdverdachten in New York gezien als volledig verantwoordelijk voor zowel voorbereiding als uitvoering van de gebeurtenis. |
1 |
|---|
| Door het open karakter van de civiele rechtspraak in de V.S. zou de beeldvorming over 9/11 snel kunnen veranderen. Aangezien de emoties onder voor- en tegenstanders van deze voorgeleiding in het verdeelde Amerika nu al hoog oplaaien, neemt de regering Obama hierdoor een flink risico. Bij grote verrassingen zullen ontwikkelingen moeilijk te sturen zijn. Overleven bij waan van de dag Ook voor de velen die zich hard maken voor een onafhankelijk onderzoek naar de toedracht van 9/11 worden dit spannende tijden. Steeds wanneer uitspraken van verdachten of bewijzen van deskundigen door nieuwsmedia breed worden uitgemeten, zal bij critici verhaal worden gehaald. Telkens wanneer hun visie (dat krachten binnen de Amerikaanse regering zelf de hand hebben in 9/11) lijkt te worden gelogenstraft zullen zij worden overladen met pek en veren. Het is moeilijk om tegen de stroom van conventionele wijsheden in te roeien. Wie zich heeft omringd met speculaties en zich aangevallen voelt (critici zijn natuurlijk kwetsbaarder dan wie de grote stroom van het nieuws volgt) zal geneigd zijn om zijn verdediging te forceren ten koste van een zorgvuldige afweging. 9/11 geen simpele keuze tussen Osama bin Laden of boosaardige regering Voor zowel deze groep van onzekere critici als voor aanhangers van de officiële verhaallijn geldt het volgende: Of de verdachten en aanklagers al dan niet met nieuwe feiten komen is van weinig invloed op de massieve stapel feiten die al jaren op een antwoord wacht. Zolang men de bestaande vragen weigert te beantwoorden (bestudeer voor dit feitenmateriaal de hoofdstukken van deze website) zal het onmogelijk blijken om het gehele plaatje over de toedracht van 9/11 te kunnen overzien. Hopelijk worden tijdens de aanstaande civiele procedure in New York nieuwe feiten toegevoegd die de totale puzzel completer maken, maar ook is het zaak om bij de bestaande feiten te blijven zonder een gevoelde noodzaak om op gebeurtenissen vooruit te lopen en deze van kop en staart te voorzien. De toedracht van 9/11 is te complex om uit te kunnen gaan van de simpele schuldvraag waarbij sprake is van: of moslims of hoogverraad. Niet alles hoeft nu al in kaart te zijn gebracht. Vele variabelen liggen nog open. Toch kan al worden geconstateerd dat de officiële bewijsvoering volgens het model van de 911 Onderzoekscommissie van geen kant deugt. Sterker nog: dit hebben de meeste leden waaronder de voorzitters, onder druk van hun professionele nalatenschap zelf al ruimschoots toegegeven  .De hoeveelheid error en bedrog in officiële verklaring bewijst op zichzelf dat lezing niet deugt Het komt er op neer dat veel zaken niet kloppen of bewust onbekend zijn gehouden. Die kennis is genoeg om de officiële lezing verdacht te maken, zelfs als we niet weten wat zich wél precies heeft voorgedaan. We kunnen raden of waarschijnlijkheden verzamelen, maar dat telt hoogstens als richtinggevend bij mogelijkheden tot research. Qua waterdichte bewijsvoering zijn er zoveel open uiteinden dat zelfs de schuldvraag - of bin Laden, of Bush - misleidend is omdat dit een te simpel antwoord suggereert. Iedereen die met gebruik van speculaties neigt tot het verwerpen van de officiële verklaring moet zich overigens realiseren dat de taak van het leveren van een deugdelijke bewijsvoering nog steeds primair bij de overheid ligt. Speculatieve werkelijkheid bestaat niet Met de huidige kennis kan geen enkele hypothese op zekerheid zijn gebaseerd. Helaas zijn we ons wel bewust van informatie die wel wel hebben, maar zelden van informatie die ontbreekt. En al helemaal niet van informatie die we niet verwachten. Toch is men over het algemeen geneigd om conclusies te trekken op basis van beperkt aanwezige kennis. Binnen die smalle horizon wordt veelal de wijsheid van het moment bepaald, zelfs door grote aantallen wetenschappers die soms vergeten dat ontbrekende kennis of vergeten variabelen factoren van belang zijn. De Amerikaanse overheid heeft enorme hoeveelheden bewijsmateriaal afgeschermd van onderzoekers die namens dezelfde overheid onderzoek deden op ramplocaties. Vele bewijsstukken zijn bovendien zo snel afgevoerd dat van een deskundig analyse in juiste samenhang nooit sprake heeft kunnen zijn. De crime scenes zijn direct na 9/11 schaamteloos door de overheid geschonden. Meer hierover op deze site Simpele schuldvraag leidt slechts tot verkeerde verwachtingen Om te laten zien dat de schuldvraag “Moslims of Amerikaanse overheid?” op basis van de beschikbare gegevens een te beperkt uitgangspunt is, volgen hier enkele reële aannames met wat speculatieve horizonten. Natuurlijk zijn er afhankelijk van toegepaste gegevens meer aannames mogelijk.
|
2 |
|---|
Op grond van deze aannames, waarvan het één na laatste voorbeeld meer een open vraag is, is er ruimte voor een werkhypothese waarbij onder toezicht van geheime onderdelen binnen het Amerikaanse leger een complot tegen Amerikaanse doelen is georganiseerd. Dit conform de opvattingen van kopstukken uit de neoconservatieve clan van Bush zoals opgesteld in 'Rebuilding America's Defenses', september 2000.
Het is niet noodzakelijk dat betrokken kapers op de hoogte waren van zelfmoordmissies, noch van de enorme vernietiging die dit mede tot gevolg had.
Bovengenoemde speculatieve schets is vooral bedoeld om de ontoereikendheid zichtbaar te maken van de stelling dat of de moslims het hebben gedaan, of de Amerikanen zelf. Ook de theorie dat Amerikanen oogluikend toestonden dat moslims hun plannen konden uitvoeren schiet te kort. Qua schade-afdruk en logistiek is het eenvoudig niet haalbaar dat 19 kapers hun oorzaak-en-gevolg met slechts passieve Amerikaanse hulp zouden hebben kunnen realiseren. Ockham's Razor Simplistische theorieën over de schuldvraag zullen nooit leiden tot een zorgvuldige analyse van alle aanwezige feiten en gegevens. Regelmatig krijgen critici van de officiële verklaring het principe van Ockham’s Razor ingepeperd, waarbij tegenstanders het verwijt uiten dat ‘complottheoretici’ kost wat het kost de meest complexe theorie willen omarmen, terwijl een simpeler antwoord zou volstaan.
Een zeer beperkte greep uit punten waarin de eenvoud van de officiële verklaring niet voorziet:
Het economische, -militaire en politieke hart van de V.S. is anderhalf uur onbeschermd geweest terwijl het wordt omringd door vele militaire luchthavens en ’s werelds meest geavanceerde radar- en gevechtssystemen. Direct na 9/11 zijn deze systemen nog verder opgevoerd. Maar vanwege de enorme kosten houdt de regering Obama thans de noodzaak van deze verscherping opnieuw tegen het licht.
Confronteren van officiële bewijslast veel belangrijker dan speculeren op grond van onvolledig materiaal Uiteindelijk is het overzien van de volledige context weliswaar de belangrijkste doelstelling, maar op korte termijn niet het belangrijkste doel. Immers, wij kunnen op basis van de huidige onvolledige kennis niet zelf een kop en een staart bedenken en zeggen dat we de precieze toedracht hebben gereconstrueerd. Met een gedeeltelijke puzzel weten we wel of iets een molen is, een vergezicht over zee of een icoon van de heilige maagd. Voor het verwerpen van de officiële verklaring over 9/11 is een gedeeltelijk afgeronde puzzel al meer dan voldoende, aangezien daarmee de ontoereikendheid van een groot aantal officiële beweringen kan worden aangetoond. Voldoende om in het belang van waarheidsvinding het officiële complot volledig op losse schroeven te plaatsen en een grondig wetenschappelijk en strafrechtelijk onderzoek te eisen. |
3 |
|---|
| Geplaatst op 23 november 2009 |
|---|
|
|---|
| Toegevoegd op 26 november 2009 Bron: Villamedia Auteur: Jolmer de Jong Gepubliceerd: 26 november 2009 Citaat uit: 'Vertrouwen in media neemt af '  ‘Vaak doen journalisten niet aan waarheidsgetrouwe verslaggeving’, zo beweerde hoofddocent media-ethiek Huub Evers. ‘Nieuws moet sappig zijn. Als het niet klopt, verbeter je het achteraf wel’ is volgens hem de denkwijze van veel journalisten.
Het uiten van onwaarheden gaat volgens Evers hand in hand met de commerciële nieuwsindustrie. ‘Zij denkt enkel in rendement.  Volledig artikel: https://www.villamedia.nl/nieuws/bericht/vertrouwen-in-media-neemt-af |
|---|
|
|---|
gaat uit van het principe dat als voor een fenomeen verschillende verklaringen kunnen worden gegeven, de eenvoudigste complete verklaring de voorkeur heeft. 
