| |
| WAARHEIDSVINDING ROND 9/11 GROEIT GESTAAG, ONDANKS NEGATIEVE BEELDVORMING
|
Geplaatst: 10 september 2012
|
|
BEELDVORMING
Elf jaar na de barbaarse aanval op de vrije wereld en in de reguliere media nog geen enkele twijfel aan de officiële 9/11 lezing. Het complot zoals in 2001 door de regering Bush wereldkundig werd gemaakt, wordt immer beschouwd als een voldongen feit.
Mensen die deze verklaring in twijfel trekken zijn afgeschilderd als ridicuul of zelfs gevaarlijk; een risicogroep die zich ontrokken heeft aan de naakte werkelijkheid, daardoor blind is voor de echte misstanden in de wereld. |
|
|
Als dit beeld, deze karikatuur van de criticus, door mij als één van de vele volhardende 9/11 truthers scherp kan worden gezien, hoe ernstig zal het dan gesteld zijn met het grote publiek op wie de propaganda is gericht? Zij zien hetzelfde beeld. Enige verschil is dat het grote publiek niet een karikatuur ziet maar een voldongen feit.
DE DREYFUS AFFAIRE
Grote geopolitieke gebeurtenissen blijven soms jarenlang nasmeulen, zelfs wanneer zij als nieuws allang de voorpagina's niet meer domineren. Wat deze brandende kwesties met elkaar gemeen hebben is dat ze van grote invloed zijn op de loop van de geschiedenis, terwijl de aard en de oorzaak van het probleem frictie blijft geven met wat mensen collectief beschouwen als juist en correct. Meestal begint deze frictie bij een kleine groep geïnteresseerden of deskundigen die zich hardnekkig beroepen op feitenmateriaal. Een voorbeeld is de veroordeling van Alfred Dreyfus op 15 oktober 1894. Het was een schandaal dat vele jaren de Franse politiek beheerste.
Dreyfus, een Joods-Franse officier werd valselijk beschuldigd een spion voor Duitsland te zijn. De waarheid kwam tussentijds aan het licht, maar binnen de Franse militaire top was deze waarheid ongewenst. Valse documenten werden opgesteld om Dreyfus' schuld te bewijzen.
Pas op 12 juli 1906, twaalf jaar later, werd Dreyfus volledig vrijgesproken. De affaire nam Frankrijk lange tijd in beslag vanwege de antisemitische tendensen tegen joden in het Franse leger, maar ook omdat antisemitisme en nationalisme actief door de machthebbers werden ingezet om linkse partijen, die Dreyfus steunden, voor het oog van de publieke opinie te verzwakken. Nadat Dreyfus, ondanks alle bewijsvoering ten gunste van hem, in 1908 door een journalist werd neergeschoten, won de Derde Franse Republiek tijdelijk veel aan invloed, totdat de Tweede Wereldoorlog daaraan weer een einde maakte.
MEDIASPIEGEL
In recenter tijden passeerden vele goed gedocumenteerde complotten  waarvan de intrinsieke juistheid uiteindelijk ook van officiële zijde moest worden erkend. Het blijft bizar hoe in relatie tot 9/11 telkens wordt beweerd dat complotten voer zijn voor fantasten maar in werkelijkheid niet bestaan. Het gemak waarmee dit als argument wordt gebruikt is schaamteloos, maar schokkend is ook het gemak waarmee dit door het grote publiek wordt aanvaard. Menig inquisiteur van 9/11 sceptici zwaait triomfantelijk met 'Ockham's Razor' (14de eeuw)  . Deze theorie gaat uit van het principe dat als voor een fenomeen verschillende verklaringen mogelijk zijn, de eenvoudigste complete verklaring de voorkeur heeft. Dergelijke critici zien echter over het hoofd dat ook bij de eenvoudigste verklaring de feiten dan wel representatief en correct moeten zijn.
De officiële verklaring wordt geloofd omdat men de ogenschijnlijk voor-de-hand-liggende-feiten, zoals gepresenteerd door de reguliere media, klakkeloos accepteert, maar nooit op de hoogte is gebracht van het volledige pallet aan feiten en gebeurtenissen. Daarom ziet het grote publiek niet dat de absurde eenvoud van het officiële complot (man in grot met laptop en 19 rovers in de lucht) een gevolg is van bewuste weglating en grove perspectiefvervalsing. Dit bedrog komt direct aan het licht tijdens het serieus onderzoeken van alle feiten. Tevens komt dan aan het licht hoe verstrekkend de organisatie van 9/11 over de gehele bandbreedte is geweest. Niets minder dan een zwaar gecompartimentaliseerde intel-operatie waarbij onderdelen binnen de hoogste hierarchie van landsbestu(u)r(en) en militaire orde(s) betrokken waren.
When Media Just Sounds The Same — met Sharyl Attkisson en Udo Ulfkotte
(video werd toegevoegd in 2018) |
|
|
Terug naar de reguliere beeldzetting over 9/11 waarmee dit artikel opent. 9/11 als een barbaarse aanval op de westerse beschaving, een iconische gebeurtenis uit het recente verleden, belangrijk om te herdenken, moreel te misplaatst om er kritische kanttekeningen bij te zetten. Ik benadruk: dat is beeldvorming! Product van jarenlange ontkenning door alle media, de zogenaamde kwaliteitsmedia erbij inbegrepen. Intussen speelt het voortschrijdend inzicht zich grotendeels af buiten ons directe zicht, dus achter de spiegel die media ons dagelijks voorhouden. Deze mediaspiegel toont vooral de waan van de dag en wordt top-down door slechts een handvol media-agentschappen c.q. multinationals in stand gehouden. Deze mediagiganten produceren een news-flow die door duizenden redacties her en der wereldwijd wordt overgenomen. Dit wordt aangevuld door de eigen dipsaus van regionaal nieuws, waaronder plaatselijk drama, het weer en de celebrity graadmeter.
Buiten het zicht van deze 'mediaspiegel' (maar natuurlijk niet buiten het zicht van goede journalisten) is er over 9/11 nog steeds roering en niet door de allerminsten . Dagelijks vindt tussen vele specialisten, van oud-politici tot wetenschappers, oud-medewerkers uit inlichtingendiensten of andere deskundigen, een uitwisseling van informatie plaats die de puzzel achter 9/11 steeds completer maakt. Mijn stellige indruk is dat dit proces zich doorzet. De vele zichtbaar gemaakte maar door mainstream genegeerde feiten blijven prikkelend genoeg om -tegen de hypnotiserende kracht van heersende wijsheden in- spanningen te veroorzaken rond elke gelegenheid waarin 9/11 wordt herdacht of besproken.
[Inmiddels hebben Google en YouTube (zelfde bedrijf) de logaritmen van hun zoekmachines zo aangepast dat sterk omstreden onderwerpen niet meer verschijnen bovenin de zoekresultaten, hoe populair of bekend de websites ook zijn waar deze informatie vandaan komt. | Toegevoegd in 2019, red.]
Onder het oppervlak van de 'mediaspiegel' groeit een publiek bewustzijn dat steeds sterker dissoneert met de officiële verklaring over 9/11. Dit bewustzijn groeit niet alleen kwantitatief, maar rijpt van de aanvankelijke scepsis, schreeuwerigheid en hypevorming langzaam in de richting van het gezonde verstand. 9/11 zoals ons voorgespiegeld in een gecreëerd collectief traumatisch momentum wordt onder invloed van tijd en kennis steeds ongeloofwaardiger. Niemand met kennis van zaken durft de officiële verklaringen nog met droge ogen te verdedigen. Dat journalisten zich vooralsnog afzijdig houden is volledig te wijten aan zelfcensuur. Het verdienmodel binnen de organisaties waarbinnen zij functioneren werkt volkomen tegensteld aan het belang van echte waarheidsvinding. Deze organisaties zijn eigendom van of gelieerd aan de macht van het establishment, dat economisch, strafrechterlijk, moreel, enz., niet is gebaat bij werkelijk vrije journalistiek.
9/11 DOCUMENTAIRE VAN WETENSCHAPPERS
Onlangs (2011) kwam een film uit waarin wetenschappers uit diverse disciplines, van architecten, fysici en chemici tot psychologen, een streep halen door de officiële verklaring van 9/11. (9/11: Explosive Evidence - Experts Speak Out, red). Het maken van de film nam veel tijd in beslag, waarbij grote zorg werd besteed aan een zorgvuldige weergave van sinds 9/11 opgedane kennis door een grote groep onafhankelijke experts. Een enerzijds dankbare taak omdat de officiële verklaring zozeer aan alle kanten rammelt dat zelfs de voorzitter en vice-voorzitter van de officiële onderzoekscommissie naar 9/11 inmiddels toegeven dat het onderzoek dat zij deden onvolledig en ondeugdelijk was. Maar anderzijds is de schone taak van het weerleggen helemaal niet zo dankbaar. Iedere twijfel aan 9/11 kan ook vandaag nog op veel maatschappelijke hoon rekenen. Nieuwsmedia weigeren nog steeds om een greep te doen in de schatkist van informatie die in de elf jaar na 9/11 verzameld is. Mensen met een gezaghebbende functie die zich aan dit omstreden onderwerp wagen nemen nog steeds grote risico's.
|
|
|
|
|
