— Op 22 juni 2006 verscheen Waarheid911 op het internet. Uw haakse conclusies over de oorzaak van de aanslagen zijn een statement op zich. U profileert uw site als journalistiek, heeft daarbij zelfs enige wetenschappelijke pretenties. Hoe zeker moet men zijn om met een onderwerp dat zo uitputtend beschreven en onderzocht is, met zulke zware beschuldigingen naar buiten te treden?
Frank Ho: Dat besluit kwam na een lange periode van onderzoek, laten bezinken en opnieuw onderzoeken. Telkens vanuit een andere invalshoek. 9/11 manifesteerde zich als een definiërende gebeurtenis, een omslagpunt. Na enige tijd kreeg ik er last van dat mijn bevindingen zo sterk botsten met alles wat ik in kranten las of zag op TV. Buitenlandse politiek, binnenlandse maatregelen, oorlogen. Als je terugkijkt blijkt 9/11 alles te hebben beïnvloed.

De wereld reageerde op een oorlogsdaad in het hart van de westerse samenleving. Een ongekend precedent. Voor iedereen verwarrend, zou je denken...
Mijn verwarrening was juist dat ik geen deel meer ging uitmaken van dat collectief, omdat door onderzoek mijn perceptie van de gebeurtenis totaal was gaan afwijken van de heersende opvatting. Wat in mijn hoofd veranderd was, klopte aanvankelijk niet met m'n gevoel. In die wanorde ontstond een behoefte om orde te scheppen. Ik wist nog lang niet alles, maar inmiddels wel dat de officiële lezing in strijd was met een aantal belangrijke feiten.

Daar komen we zo op. U deed lange tijd onderzoek, zegt u. Vanuit welke hoedanigheid, welk vakgebied?
Mijn enige bagage was mijn interesse in de gebeurtenis van 9/11, in combinatie met enkele andere interesses en fascinaties. Techniek, grote logistieke operaties, geopoliek en dergelijke. Ik vond het een indrukwekkende mix, wilde bijvoorbeeld weten hoe gebouwen zo snel konden instorten, hoe een luchtverdediging zo opzichtig kon falen. Ik ging in beginsel volledig uit van de juistheid van de officiële lezing en de mediaberichtgeving. Had over de daders niet de geringste twijfels.

Maar dat veranderde...
Dat gebeurde door op internet te gaan zoeken. Je typt een woord en krijgt allerlei hits. Dat blijkt een jungle aan opinies en verklaringen. In het begin lees je sommige berichten wat meewarig, hooguit om ze te weerleggen, totdat je merkt dat je feitenkennis begint uit te lopen en steeds meer in conflict komt met wat je dacht te weten. Een voordeel bij 9/11 was de snel toenemende hoeveelheid videomateriaal. Toen ik begon bestonden Google Video en YouTube nog maar net.

U komt terecht in een virtuele wereld waarin de feiten tot aan de hemel reiken, bent niet academisch geschoold, en vervolgens komt u met een pakket nieuwe uitgangspunten. Werkt het zo?
U stelt uw vraag kennelijk in de overtuiging dat iemand zonder wetenschappelijke vorming niet in staat is om een waarheid als een koe, een uitgesproken consensuswaarheid, te veranderen in een ander beest. Ik zeg ja, zo werkt het inderdaad, mits de argumenten juist zijn. Beoordeel een boek op de inhoud en niet op zijn kaft. De reguliere media hebben bij de moeizaam verkregen rapporten over 9/11 tot mijn verbijstering nooit vragen gesteld.

Dat kunt u niet weten, daar bent u niet...
...met terugwerkende kracht weet ik dat wel. De feiten en stellingen waarmee onderzoekers en wetenschappers wereldwijd om aandacht vragen, net zoals Waarheid911 dat doet, zijn zo overtuigend bij het weerleggen van de officiële verklaring, dat geen journalist daar ongevoelig voor kan zijn. Omdat ik zulke journalisten nauwelijks ken ga ik er vanuit dat ze, of geen onderzoek deden, of geen onderzoek willen doen door het afbreukrisico. Als ik zie hoe wij tot op heden zonder enig inhoudelijk debat collectief zijn afgebrand, waarom zou het eigenwijze en kritische journalisten dan beter vergaan?

Goede onderzoeksjournalistiek wordt door een krant hogelijk gewaardeerd.
Geen journalist wil als complotdenker worden gelabeld. Het is een funeste associatie. Eentje die blijft aankleven door alles wat erover in de serieuze pers is geschreven. Ik doel op kranten als Trouw en Volkskrant. Vrije pers, me hoela! 'Complotdenken' is een offensieve term. Een fors deel in het nieuwsspectrum is ermee getaboeïseerd, terwijl complotten van alle tijden zijn. Zelfs de officiële verklaring is letterlijk een complottheorie. Ieder die hierbij de moeite neemt, ziet hoe onhoudbaar deze verklaring is.

Noem een voorbeeld.
Eén sterk voorbeeld is voldoende om een heel verhaal te onkrachten. Neem Gebouw 7. Een toren op het WTC-complex van 47 verdiepingen hoog. Het stortte in, zeven uur na de Twin Towers, niet geraakt door een vliegtuig, structureel intact. In vrije val. Alsof plotseling alle steun eronder vandaan is getrokken. Het voorval haalt nauwelijks de media en de meeste mensen weten het niet. Het wordt genegeerd in het rapport van de 9/11 Commissie. Was 9/11 uitzonderlijk? Natuurlijk, maar elders in de wereld wordt hoogbouw ook blootgesteld aan oorlog, rampen, explosies en branden. Daarbij zijn nooit gebouwen ingestort als in een klassieke gecontrolleerde instorting. Meest uitzonderlijk is dat de instorting van Gebouw 7 van te voren door verschillende televisienetwerken is gemeld, alsof het al gebeurd was, terwijl dat gebouw toen nog fier overeind stond. Nooit eerder vertoond, maar de TV-channels, BBC, Fox News, CNN, wisten op 11 september dus ruim van tevoren dat het onmogelijke te gebeuren stond!

Het instorten van Gebouw 7 is jarenlang onderzocht door zeer gerenomeerde overheidsinstanties op dat gebied. U weet hoe het werkt bij rampen. Als een vliegtuig neerstort wordt ook al het mogelijke gedaan. U weet het beter?
Ik noem een sterk voorbeeld en jullie gaan erover heen met het argument van professionele superioriteit of hoe heet dat? Argumentum ad...

...Verecundiam
Juist! Drogredeneringen. Die mooie instanties van u werkten voor dezelfde overheid die direct na de aanslagen de schuldige aanwees. Zoeken naar autoriteit levert weinig op als we antwoord zoeken op vragen met een grote impact op de samenleving. Meespelende belangen zijn daarvoor te groot. Goed onderzoek draait voornamelijk om onafhankelijkheid, niet om autoriteit. Dus geen politici maar deskundigen in het veld. Dat geldt ook voor de media. De media hebben ons de oorlog met Irak ingerommeld. Plus al die oorlogen erna.

Laten we bij het onderwerp van uw website blijven. Na 11 september 2001 zijn er drie officiële onderzoeken ingesteld waarvan twee voor zuiver technische analyse. Dit waren FEMA en NIST. De 9-11 Onderzoekscommissie werd na enige vertraging ingesteld door de Amerikaanse regering en het Congres.
Vertraging is een understatement. Het zijn de nabestaanden die door alle publieke aandacht pressie konden blijven zetten op de Amerikaanse regering. De regering Bush wilde nadrukkelijk geen onderzoek, blijkt uit een persverklaring van de leider van de senaat in, ik denk 2002. Ongekend na een dergelijke ramp. Direct na de transitie van de regering Clinton naar Bush (2000/2001, red.), werden belangrijke wisselingen doorgevoerd bij de top van FEMA (Federal Emergency Management Agency, red.). De campagneleider van Bush werd FEMA's nieuwe baas, waarmee de regering direct bij aanvang van het eerste technische onderzoek toegang had tot...

...U suggereert dat de regering invloed op FEMA uitoefende? Overschat u niet de macht van de president?...
...Ik som wat feitelijkheden op en dan komen jullie met een dooddoener over de macht van de president. Zal ik doorgaan?

Gaat u door.
Daarna, of deels nog tijdens het FEMA onderzoek, volgde het NIST onderzoek (National Institute of Standards and Technology, red.). NIST ging gedeeltelijk door met dezelfde mensen als van het FEMA-onderzoek. NIST werd gefinancieerd door het Amerikaanse Congres. Beide instituten hebben draken van rapporten afgeleverd. Steeds meer architecten en ingenieurs zetten hun naam achter de noodzaak van een nieuw en ditmaal onafhankelijk onderzoek, met verregaande juridische volmachten. Zij bestrijden de bouwkundige analyses over de instortingen van het World Trade Center en achten ze zelfs onmogelijk.
De 9-11 Onderzoekscommissie had als taak om alle omstandigheden rond 9/11 grondig in kaart te brengen en aanbevelingen te doen over de nationale veiligheid van de VS. Maar zelfs de voorzitter en de vice-voorzitter stelden achteraf dat het onderzoek zeer partijdig was. Te kort, zwaar ondergefinancieerd en opgezet om te mislukken; "The Commission Was Set Up To Fail." Dit zijn zaken waar niemand iets over heeft kunnen lezen. Had wereldnieuws moeten zijn.

Vorig jaar zomer berichtte ondermeer Volkskrant over de TU Delft. Een Amerikaans architect zou daar een lezing geven over het opblazen van de Twin Towers ...
Die lezing daar was ik bij. Spreker was Richard Gage, oprichter van Architects and Engineers For 9/11Truth. De pers was ook aanwezig, zij het minimaal. De grote zaal was afgeladen. Vooraf schreef de pers alleen over een conflict dat over die lezing binnen de TU Delft ontstaan was. De lezing zelf, die bol stond van schokkend wetenschappelijk feitenmateriaal, bleef volledig buiten beschouwing.

Toch zijn er genoeg argumenten die de waarschijnlijkheid van uw beweringen ernstig reduceren. Opvallend bij complotdenkers is het vastbijten in details zonder het grotere geheel in beeld te houden.
Zoals?

Noem de grote hoeveelheid betrokkenen die van de operatie op de hoogte moeten zijn geweest. Zelf stelt u dat één goed voorbeeld voldoende kan zijn om een verhaal te doen kantelen. Waarom horen we die mensen nooit?
Dit is een vraag die ik niet goed begrijp. De officiële lezing gaat uit van 19 kapers in vier vliegtuigen. Negentien man die verantwoordelijk zouden zijn voor het urenlang lamleggen van de Amerikaanse luchtmacht, plus een grootschalige vernietiging van goed beschermde sleutelposities op Amerikaanse bodem. Doelen waren: het Pentagon, militair hoofdcentrum; het WTC, financieel centrum en mogelijk op een haar na het Capitol, het politieke centrum. Ik herhaal: 19 kapers waaronder een paar amateurpiloten in het best beschermde luchtruim ter wereld. Maar zodra iemand de schuldkwestie neerlegt bij gespecialiseerde onderdelen binnen de intel-gemeenschap wordt dit onmogelijk geacht omdat het te ingewikkeld is, er teveel mensen op de hoogte zouden moeten zijn.

U ontloopt de vraag.
Ik zeg waarom ik het een slechte vraag vind. Voor het welslagen van een grote operatie als 9/11 moeten hoe dan ook veel mensen op de hoogte zijn geweest. Dus wie naar het hele plaatje kijkt ziet hoe strijdig de gebeurtenissen zijn met het verhaal over Bin Laden met een laptop in een grot en vier amateur piloten die verdeeld over vier vliegtuigen twee uur lang het luchtruim onveilig maken, zonder één geslaagde onderscheppingspoging van de Amerikaanse luchtmacht!

U ontloopt opnieuw de vraag over hoe zo'n operatie van binnenuit ongemerkt kan plaatsvinden. U zegt zelf dat één goed voorbeeld genoeg is om het ongelijk van de Amerikaanse overheid bij 9/11 aan te tonen. Dat principe geldt dan ook voor het ongelijk van de waarheidsbeweging. Nogmaals, hoe verklaart u dat misschien honderden mensen weet hebben van een geheime operatie? Hoe blijft zoiets geheim?
Jullie halen verschillende grootheden door elkaar. Het genoemde voorbeeld van Gebouw 7 is iets dat we weten, waar onderzoek op mogelijk is. De kwestie van wellicht duizend betrokkenen is nog omgeven door vragen. Weliswaar goed te beantwoorden, maar het blijft een vraag waar zonder medewerking van overheidsinstanties geen objectief onderzoek op mogelijk is. Dat wordt dus speculeren. Dat puzzelstukje hou je open voor later.

Doe eens een poging?
Het Manhattenproject, waarbij in de Tweede Wereldoorlog door meer dan honderdduizend medewerkers aan de ontwikkeling van de atoombom werd gewerkt, bleef ook geheim, zelfs nog vele jaren nadien. Zelfs president Truman wist er nauwelijks wat van. Medewerkers van geheime diensten zijn onderverdeeld in los van elkaar werkende compartimenten. De ene groep weet nauwelijks wat iemand uit de andere groep doet. Hierover wordt niet gesproken. Medewerkers doen dat ook niet, omdat ze daarmee behalve het project ook zichzelf in gevaar brengen. Boven overtredingen hangen de hoogst mogelijke straffen. Omdat dit soort intelligence zich ontrekt aan het zicht van de controlerende macht, hebben zulke medewerkers alle reden om voor hun leven te vrezen als ze zich niet aan hun zwijgplicht houden.

Maar 9/11 zou als inside-job van een zo criminele aanleg zijn, dat kun je niet vergelijken met een Manhattan-project.
Ja en Nee. Door de jaren heen hebben tientallen geheime operaties plaatsgevonden. Zogenaamde False Flag operaties waaruit diverse oorlogen zijn aangestuurd. Dit is goed gedocumenteerd. De ontwikkeling naar 9/11 gaat tientallen jaren terug, waarbij zelfs presidenten als Eisenhower en Kennedy expliciet waarschuwden voor de geheimhoudingscultuur binnen de overheid en de uitdijende macht van het Militaire Industriële Complex. Rond het jaar 2000 verschenen rapporten van PNAC (Project for the New American Century, red.) waarin de noodzaak van grote veranderingen binnen de Amerikaanse krijgsmacht en buitenlandse politiek werd aangekondigd. Daarin werd gesproken over het belang van een katalyserende gebeurtenis zoals Pearl Harbour. Jullie hebben gelijk dat de orde van grootte en vooral de zichtbaarheid van 9/11 leidt tot grotere risico's voor geheimhouding. Op dat punt verwijs ik graag naar de mijns inziens criminele afwezigheid van de vrije pers.

Nu drijft u de zaken wel erg op de spits, terwijl u nog steeds niet antwoordt op de vraag hoe 9/11, indien van binnenuit gepleegd, geheim kon blijven.
Dat vertel ik nu. Dat komt door de media, want 9/11 is allang geen geheim meer. Er zijn vele klokkenluiders, zowel de levenden als een opmerkelijk aantal dat door zelfmoord en ongelukken het leven liet. Deze mensen worden doodgezwegen om dezelfde reden dat Waarheid911.nl als goed gedocumenteerde bron nooit werd genoemd wanneer Nederlandse complotdenkers in uw bladen belachelijk werden gemaakt.

U wilt beweren dat belangrijke figuren hebben doorgeslagen?
Dat zijn er inderdaad een heleboel, van first responders tot medewerkers van FBI en CIA met top-secret machtigingen. Enkele ken ik persoonlijk. Eén van de helden van 9/11, de congierge van de Twin Towers, William Rodriguez, die tientallen mensen heeft gered, kreeg na 9/11 zelfs politieke functies in de schoot geworpen. Maar op slag dat hij zijn verhaal deed werd hij voor dezelfde media een paria. FBI-klokkenluidster Sibel Edmonds kreeg, toen ze compromiterende stukken las over FBI en andere veiligheidsdiensten, ontslag op het moment dat ze bij haar baas vragen ging stellen over ongrondwettelijk handelen. Van Ashcroft (minister van justitie onder George W. Bush, red.) volgde een spreekverbod zoals niet eerder in de Verenigde Staten was uitgevaardigd. Onlangs schreef Sibel Edmonds haar boek, The Lone Gladio, in fictie, om via die omweg de werkelijkheid toch te kunnen omschrijven.

Je zou hen de 'eerste lijn' kunnen noemen. Makkelijk te controleren, maar je hebt ook...
... Precies, want ik had het nog niet over de vele wetenschappers die zichzelf na enige verdieping hebben besmet met het waarheidsvirus en daarmee hun baan en hun toekomst op de tocht hebben gezet. Probleem is dat je niet terug kunt als dat kwartje eenmaal gevallen is. Kennis verandert je wereldbeeld. De emeritus-hoogleraar heeft het dan iets makkelijker. Zij spreken vanuit hun expertise en kijken terug op hun carrière. Maar zij worden evenmin gehoord. De vrije pers heeft ze allemaal laten verrekken.

U klinkt kwaad en... wat is het... machteloosheid?
Jullie kunnen er nog wat emoties aan toevoegen en waarschijnlijk klopt het allemaal een beetje. Mensen bestaan net zomin als waarheden uit één stuk. Deels ben ik het wereldtheater gaan accepteren als een voldongen feit, maar ik kan nog steeds razend worden als ik zie hoe journalisten hun mooie vak wegcijferen door niet te willen bijten in de hand die hen voedt. Jullie hebben een licentie voor waarheidsvinding en wat ik zie is broodjournalistiek, presstitutie. Je deadline halen met wat laffe pretenties. Veel van jullie diepgang is pseudo-intellectueel geneuzel.

Als u zo weinig weerklank vindt, waarmee houdt u uw bezigheden op de rails?
Waarmee ik het doe? Ik leef permanent in een soort twilight zone. Niet dat ik mijn benen niet op de grond heb, maar kennis over 9/11 heeft mijn beeld van de samenleving drastisch veranderd. Die verandering zie ik niet terug in mijn omgeving, niet op televisie en niet in de kranten. Dat is vervreemdend.

Maar waar doet u het van?
Ik werk langzaam, heb nooit hoeven herschrijven omdat ik niet speculeer. Dat scheelt een hoop werk omdat onderdelen in elkaar grijpen. Al in 2006 stonden mijn hypothesen over de instortingen op Waarheid911.nl, terwijl Architects and Engineers for 9/11 Truth pas online kwam in 2007. Dat onze stellingen overeen kwamen is voor mij vooral het bewijs dat over de oorzaken op basis van het beschikbare materiaal grote consensus mogelijk is. De kernkwestie is duidelijk. Wat de 'architecten' doen is duizendmaal belangrijker dan mijn werk, zij gaan verder, maar vooral: wat zij zeggen wordt gelegitimeerd door hun specialisme. Wat zij doen legitimeert ook de inspanningen van anderen, ook die van mij. Waar ik het van doe? Het is liefdewerk oud papier. Eigenlijk gaat het jullie niks aan, vind ik. Daar ging het interview ook niet over.

Er bestaan vele theorieën over de gebeurtenissen van 9/11. Wat maakt die van u geloofwaardiger dan al die andere?
9/11 houdt wereldwijd mensen bezig, nog steeds, zowel vanuit hun professie als om strikt persoonlijke redenen. Hoe meer mensen, hoe meer meningen, hoe meer stromingen. Dat de opvattingen verdeeld zijn zegt meer over de mate van interesse dan over de mate van consensus. De wetenschappelijke consensus is groot. Er is een enkele uitzondering die met exotische wetenschappelijke claims kan reken op veel aandacht binnen de waarheidsbeweging. Binnen de hoofdmoot van academici met kennis over 9/11 vormt dat echter een kleine minderheid.

Dat geldt ook voor de aanslag op het Pentagon?
Jullie weten meer dan ik dacht (lachend). Het maakt de meewarigheid tegenover 'truthers' in jullie artikelen des te veelzeggender. Het Pentagon is inderdaad een uitzondering. Wat is eigenlijk jullie standpunt over 9/11?

Ons standpunt is niet aan de orde. U kent onze uitgangspunten.
Oké, het Pentagon. Binnen de waarheidsbeweging heeft een groepje gerespecteerde wetenschappers zich nogal agressief opgeworpen als hoeder van de officiële verklaring, tenminste als het om het Pentagon gaat. Dus een Boeing 757 die zich schuin in de zijkant van het gebouw heeft geboord. Veel andere wetenschappers zijn het daar uitdrukkelijk mee oneens. Zij zeggen dat dit onmogelijk is, zowel door het schadepatroon, de fysieke bewijzen, als door de manoeuvre die een onervaren piloot daarvoor heeft moeten maken. Ook voor het vliegtuig zou het een onmogelijke manoeuvre zijn geweest. Na een flinke clash op sociale media is het conflict enige jaren omzeild, hoewel het onlangs weer is losgebarsten na toevoeging van wat nieuwe elementen op de tijdlijn. Op andere punten bestaat overwegend grote consensus.

Hoe flexibel kunnen gebeurtenissen achteraf zijn?
O, heel flexibel, kijk maar naar de recente media-aandacht in de VS over het vrijgeven van 28 geheime pagina's uit een rapport van 2002, waaruit betrokkenheid bij 9/11 zou blijken van hoge kringen in Saoedi-Arabië. En kijk naar de schadevergoeding die Iran van een Amerikaanse rechter aan nabestaanden van 9/11 moet betalen.

Dat is op het politieke vlak. Met de gebeurtenissen rond het Pentagon zal men weinig kunnen schuiven.
Het officiële Pentagonverslag wemelt van de tegenstrijdigheden. Meest merkwaardig blijf toch dat men van —wereldwijd misschien wel het meest beveiligde en gemonitorde gebouw— niet één video-opname kan tonen van een naderend toestel! Bovendien werden 85 beveiligingsvideos, ondermeer van gebouwen in de omgeving, direct door de FBI geconfisceerd. Ook daarop is niks te zien van enig vliegtuig. De exacte toedracht bij het Pentagon is overigens niet van belang voor de vraag of de officiële verklaring over 9/11 correct is. De onjuistheid daarvan blijkt uit een overvloed van ander feitenmateriaal waarover grote consensus bestaat.
Mijn indruk is dat wetenschappers soms teveel proberen te verklaren vanuit de geboden chaos. Dat geeft kans op fouten omdat ontbrekende informatie dan wordt aangevuld met waarschijnlijkheden. Veel lijkt hierbij te wijzen op moedwillige verwarring. Nepnieuws is binnen inlichtingendiensten inmiddels een bedrijfstak. Zolang veel data nog onbekend is zou 'verwarring' met betrekking tot het Pentagon als een voldongen feit moeten worden geaccepteerd. Belangrijkste conclusie zou moeten zijn dat de officiële lezing niet strookt met het getoonde bewijsmateriaal, niet bij het Pentagon en evenmin bij de andere onderdelen.

Academici vormen samen niet echt een indrukwekkende groep van critici.
Optisch niet, tenminste niet voor de buitenwacht. Wetenschappers neigen naar een conservatieve werkhouding. Door hun monopolie op kennis overheerst vaak een flinke mate van arrogantie, maar ook angst voor afwijzing. Betrouwbaarheid is de sleutel voor elke zichzelf respecterende academicus, maar is vaak ook een pose. Veel academici staan in dienst van het bedrijfsleven en bedrijfsbelang gaat boven objectiviteit. Een opportunistische en stilzwijgende consensus over Ali Baba en de 19 rovers blijkt voor veel academici zo belangrijk, dat zij vrezen voor hun professionele positie indien zij anders beweren. Dat die vrees juist is, is wel gebleken.

Een voorbeeld?
Daarvan bestaan talloze voorbeelden. In de documentaire "9/11 in the Academic Community" wordt deze beduchtheid goed uitgesproken, ondermeer met voorbeelden van dissidente wetenschappers die hard zijn aangepakt. Ik kan namen noemen, maar die zeggen de lezer weinig. Heimelijk is de hoeveelheid wetenschappers die zich met 9/11 bezighoudt groot. Dat blijkt wel uit de ruim 3200 architecten en ingenieurs die hun naam hebben verbonden aan onderzoek door de groep Architects and Engineers For 9/11 Truth (AE911Truth, red.). Voor Nederland noemde ik eerder het voorbeeld van de lezing in de TU Delft door architect Richard Gage. Ook daarover ontstond meteen conflict. Ditmaal met leraar aan de TU Delft, dr. ir. Coen Vermeeren, die de lezing organiseerde. Die academische roddel was het enige dat de pers interesseerde. Ik heb de indruk dat kritische betrokkenheid, zij het op de achtergrond, van wetenschappers bij 9/11 veel groter is dan verhoudingsgewijs in de journalistiek. Dat laatste vind ik uiterst zorgelijk.

Juist de laatste tijd is in de Amerikaanse media veel aandacht voor 9/11 en het vrijgeven van 28 geheime pagina's — u noemde het net zelf — over vermeende betrokkenheid van Saoedi-Arabië bij 9/11. Kritische verslaggeving blijkt er dus wel degelijk te zijn.
Dat is onzin. Was het maar de pers die het op de agenda zet, maar het zijn nabestaanden en een aantal leden van het Amerikaanse Congres. Iedere partij met zo zijn eigen motieven. Jullie zijn zo selectief in het duiden van oorzaken. Bin Laden lukt het met 19 man. Dat telt wèl. Betrokkenheid van geheime diensten zou niet kunnen omdat het teveel mensen vraagt. Een handjevol senatoren stelt nu dat Saoedi-Arabië betrokken is, dat wordt vervolgens door Brennan van de CIA (Directeur CIA, red.) hard tegengesproken en de regering wil niet dat het rapport wordt vrijgegeven. Wie speelt er nu een spel? Waar is die kritische pers? Waarom lekt dat rapport pas veertien jaar later naar buiten? Die pagina's lagen er al in 2002. Al die tijd zijn nabestaanden hierover aan het lijntje gehouden. Waar was de pers toen?

Volgens u is dit ook in scene gezet?
Dat is te simpel gesteld. Jullie vragen zijn zo kinderlijk! Iedereen weet dat een leugen niet overleeft tussen louter waarheden. Internationale politieke en geopolitieke strategieën zijn gebouwd op meerdere lagen van hele en halve leugens. Elke leugen is een verdedigingslinie tegen de vorige. Die 28 pagina's zijn omwille van politiek opportunisme jarenlang op de plank gehouden. Nu de verhoudingen met Saoedi-Arabië blijven verslechteren, de leugens van de War on Terror via alternatieve media steeds meer publiek bezit worden, zoekt men wegen om enerzijds Saoedi-Arabië onder druk te zetten, anderzijds om de leugens waarin men vastloopt een nieuwe wending te geven. Het draait mensen een rad voor ogen zodat ze weer een tijdje worden beheerst door de waan van de dag. Men koopt tijd, totdat alles zijn weg heeft gevonden in de geschiedenisboeken. Net als bij de moord op Kennedy.

Wat denkt u na tien jaar te hebben bereikt met uw kruistocht?
Jullie vroegen mij niet eens naar een mogelijke reden voor 9/11. Het motief! Iets wat in een politieonderzoek een onmisbare vraag zou zijn. Na 9/11 hebben VS en de coalitie het Midden-Oosten in vuur en vlam gezet. 9/11 is de legitimering, maar het Westen voert de kruistocht, niet de gelovigen en hun geïndoctrineerde huurlingen. De media draaien dat systematisch om. Proxylegers bestaande uit oud-baath commandanten onder Sadam Hoessein, criminelen, huurlingen, enzovoort, worden soms symbolisch bestreden maar vooral gefaciliteerd door westerse clandistiene operaties onder de paraplu van geheime diensten en door schimmige fondsen van Arabische bondgenoten als Saoedi Arabië. Dat is wat ISIS is. Dat is wat al Qaeda is. Een product van de verdeel en heerspolitiek van het Westen. De terreurdreiging is inmiddels vele malen groter dan toen de terreurdoctrine begon. Maar het ergste is en blijft de witwas door de media...

... De vraag was wat u denkt te hebben bereikt.
Wat ik doe is kleinschalig, maar het is tenminste een vorm van waarheidsvinding, awareness of bewustwording. Daar begint elke verandering. En het mooiste is, ik ben er één van de velen.

Een foto van u zou passend zijn geweest bij een artikel als dit. Bij voorbaat uw weigering vergroot niet echt uw kans op een publiek. Waarom?
Ik hou er niet van, sorry voor de fotograaf. Bovendien stoort het mij dat alles in de media lijkt te draaien om de poppetjes. Dat labelen, ophemelen of demoniseren is dodelijk bij het verkrijgen van inzicht in grotere kaders en systemen. Media scoren bij de waan van de dag, terwijl inzicht schreeuwt om verdieping. Op TV zien we al dertig jaar dezelfde talking heads, wat is dat voor idiotie? Nieuws staat gelijk aan entertainment. Nieuwslezers die quizen doen, dan weer een speurtocht, dan weer iets voor human interest. Dat opgepoetste BN'erschap, de leegheid! Hoogst zelden zien we dat iemand grondig geïnformeerd en betrokken is. Alsof er geen kwaliteit elders rondloopt, met nieuwe ideeën en invalshoeken. Nieuwe mensen die zich misschien niet aan het script willen houden, daar zijn programmaproducenten en netmanagers allergisch voor. Ik wil bovendien niet met 9/11 worden vereenzelvigd, dus nog een extra reden voor geen foto.

En als het de kansen verminderd om uw boodschap uit te dragen?
Dan maar geen artikel. Dit interview is toch een steen in de verkeerde vijver. Dat Waarheid911 nooit werd genoemd is meer een probleem van die kranten dan van mij. Het tekent de selectiviteit. Zelfs in jullie artikelen die specifiek over complotdenkers gingen ontbrak telkens een verwijzing naar de informatie die werd gebruikt. Bewustwording vraagt geduld, maar omdat een authentieke werkelijkheid je nooit meer loslaat komt dat doel vanzelf dichterbij. Waarheid blijft aan je schoenen kleven. Eerlijk gezegd ga ik er geen moment van uit dat jullie dit plaatsen. Kan me daar niets bij voorstellen.