Onderzoeken die door de autoriteiten zijn ingesteld wijzen uit dat de Twin Towers en WTC-7(de zog. derde toren) door een combinatie van brand en (impact)schade zijn ingestort. WTC-1 werd als eerste geraakt en viel als laatste. Het vliegtuig sloeg in tussen de 93ste en 98ste verdieping. Bij WTC-2 gebeurde dit 17 minuten later tussen de 78ste en 82ste verdieping. Elke toren telde 110 verdiepingen over een lengte van ca. 415 meter.
WTC-7 werd niet door een vliegtuig geraakt.
Dat in WTC-2 sprake was van controleerbare brandhaarden blijkt ondermeer uit opnames van radioverkeer tussen betrokken reddingswerkers.
Orio Palmer en Ronald Bucca bereikten om 9:52 de 78ste verdieping van WTC-2. Dat was het lage deel van de impactzone van Vlucht 175 . Beide mannen zijn nog enkele verdiepingen verwijderd van het niveau waar enkele minuten later (9:59 am) de instorting begint.
Palmer vertelt brandweerman Joseph Leavey over de radio, "We hebben hier twee geïsoleerde brandhaarden. We moeten in staat zijn deze met twee lijnen te doven" . De ervaren reddingswerkers tonen geen sporen van angst over een direct naderend onheil.
World Trade Center: gebouwd in 1968, opgeleverd in 1973, vernietigd in 2001
"LAAT ME WETEN WANNEER JE BRAND ZIET!" Brandweer WTC-2 laatste 10min.
Afbeeldingen van WTC-1(foto + videolink hieronder) met uiterlijk ongeschonden burgers bij het door de inslag weggeslagen gedeelte van de buitenste muur op de 94ste verdieping. De foto toont hoe inefficient het vuur op deze plaatsen heeft gebrand. WTC-1 brandde niettemin feller dan WTC-2, de Zuidtoren.
Toch blijft men in officiële verklaringen een combinatie van impactschade èn brand verantwoordelijk houden voor de instortingen. Hierbij wordt uitgegaan van oververhitting van dragende metalen constructies.
De aanwezigheid van levende personen nabij de vuurhaard maakt de mogelijkheid dat een dergelijke hittebron voor kritische hoeveelheden staal bedreigend kan zijn geweest uiterst onwaarschijnlijk. Hoewel deze foto (onderstaand) impactschade aan de Noordtoren toont, hebben ook bij verdiepingen waar de Zuidtoren werd geraakt mensen zich levend kunnen ophouden, waaronder de brandweermannen Palmer en Bucca. Hevigheid branden, 911Research
De omstreden "pancake theory" is gebaseerd op het week worden - door brand - van de dragende kolommen waaraan de vloerbalken waren bevestigd, zoals in de tekening hiernaast is weergegeven (bron: FEMA). Door toegenomen flexibiliteit van het metaal en hierdoor verminderde draagkracht zou het gewicht van de vloeren te veel zijn geworden. Zodra de eerste vloer viel, ontstond een verdubbeling van het gewicht op steunpunten van de onderliggende vloer. Hierbij opgeteld de energie van de valsnelheid, waardoor ook die vloer het begaf, enzovoort. FEMA = Federal Emergency Management Agency
Hoe onwaarschijnlijk die lezing is zal uit verdere betogen blijken. FEMA verklaart de instorting zonder aan te geven waar de dragende constructie van 47 boxcolumns met de ingewikkelde dwarsconstructies gebleven kan zijn.
Staal neemt af in sterkte naarmate de temperatuur hoger wordt. Rond 600 ºC verliest constructiestaal ongeveer de helft van de oorspronkelijke sterkte. Bij temperaturen boven de 800 ºC resteert nog 10 procent van de oorspronkelijke sterkte. Het smeltpunt wordt bereikt rond 1500 ºC.
Niettemin is constructiestaal boven 800º C verhit nog steeds onvoldoende verzwakt om als gevolg daarvan in te storten, laat staan te verpulveren tot grotendeels gruis en puin, zoals bij de Twin Towers is gebeurd.
Deskundigen op het gebied van staalbelasting ondernamen midden jaren negentig zes grote experimenten om het gedrag van stalen constructies van hoge gebouwen te onderzoeken. Secondaire stalen balken bleven hierbij onbeschermd en de temperaturen bereikten waarden van 800 - 900 º C (dus ver boven de kritisch geachte waarde van 600 º C). Ondanks drie afzonderlijke tests werd bij geen van de zes experimenten een instorting waargenomen.
Waarom stalen bouwconstructies ook na langdurige branden niet instorten De conclusies van genoemde experimenten ondersteunen het feit dat moderne gebouwen opgetrokken uit stalen constructies nooit eerder zijn ingestort na felle branden (zie ook FEMA, pdf, page 4) . Zelfs niet na intensieve branden van een etmaal. Dit roept natuurlijk de vraag waarom gebouwen, zelfs nadat de staalconstructie dramatisch in sterkte is afgenomen, zelfs na de felste branden toch overeind blijven. Enkele redenen hiervoor zijn:
1. Wolkenkrabbers worden altijd ontworpen met een grote overcapaciteit aan draagkracht. Over het algemeen is de statische belasting van stalen bouwconstructies in gebouwen of bruggen beraamd op vijfmaal de berekende maximale belasting. Dit geldt driemaal voor de dynamische belasting. In februari 1965 liet één van de partners van het bouwkundig bureau dat de Twin Towers ontwierp (Emery Roth & Sons) een telegram uitgaan met de verzekering dat bij dit ontwerp zelfs sprake was zestien maal de stevigheid van een conventionele (staal)constructie.
2. Wanneer een stalen constructie als gevolg van extreme hitte bezwijkt dan beperkt die instorting zich slechts tot het deel waar het vuur lang genoeg de noodzakelijke intensiteit heeft kunnen bereiken. Een dergelijk plaatselijk bezwijken heeft weinig invloed op de totale constructie.
3. Het type 'low-carbon' staal zoals gebruikt in gebouwen en auto's neigt sneller tot buigen dan tot versplinteren. Als een deel van de structuur door extreme temperaturen wordt bedreigd, zal het eerder gaan buigen in de richting van de hittebron. Het zal inzakken of zelfs kantelen. Er zijn geen voorbeelden bekend van stalen constructies die na brand geheel zijn ingestort of versplinterd. Dit afgezien van andere (voor het WTC) aangevoerde oorzaken, zoals vallend puin (Gebouw 7) of de impact van de vliegtuigen.
FEMA: NOOIT EERDER WOLKENKRABBER DOOR BRAND INGESTORT
FEMA wijdt zowel de gedeeltelijke instorting van WTC-5 als de volledige instorting van WTC-7 aan brand, maar stelt hierbij algemeen dat stalen wolkenkrabbers in de Verenigde Staten nooit eerder door brand zijn ingestort.
FEMA: "The collapse of these structures is particularly significant in
that, prior to these events, no protected steel-frame structure, the most common form of
large commercial construction in the United States, had ever experienced a fire-induced
collapse. Thus, these events may highlight new building vulnerabilities, not previously
believed to exist." Bron in pdf: FEMA Report (Executive Summery page 4).
Deze constatering valt extra op omdat over de oorzaak van de instorting van WTC-7 , door FEMA elders in het rapport , openlijke twijfels worden uitgesproken. FEMA weet eigenlijk helemaal niet of de instorting van WTC-7 een gevolg was van brand.
FEMA: "(...) The specifics of the fires in WTC 7
and how they caused the buildings to collapse remain unknown at this time. Although the total diesel fuel on the premises contained massive potential energy, the best hypothesis has only a low probability of occurrence." Bron in pdf: FEMA, 2002, Observations & Findings, 8.2.5.1 [Chapter 5]
New York Times op 29 november 2001
“Engineers are baffled over the collapse of 7
WTC;
Steel members have been partly evaporated.”
Enkele citaten: Experts said no building like it [WTC7], a modern, steel-reinforced high-rise, had
ever collapsed
because of an uncontrolled fire. (Glanz, 2001).
Fire engineering expert Norman Glover agrees: "Almost all large buildings will be the location
for a major fire in their useful life.
No major high-rise building has ever collapsed from fire… "
Fire Engineering Journal, October 2002:
"The WTC [itself] was the location for such a fire
in 1975 ; however, the building survived
with minor damage and was repaired and
returned to service.” (Glover, 2002) .
Een voormalig chef van de Divisie Brandwetenschappen van NIST pleit voor onafhankelijk onderzoek om de bevindingen van NIST beter te kunnen toetsen. Hieronder zijn citaat over de ontoereikendheid van de hoeveelheden
staal om claims over de temperatuur tijdens de branden te kunnen aantonen.
James Quintiere : "(...) Careful reading of the NIST report shows that they have no evidence that the temperatures they predict as necessary for failure are corroborated by findings of the little steel debris they have. Why hasn't NIST declared that this spoliation of the steel was a gross error?
In de Twin Towers en in Gebouw 7 was geen sprake van extreem hete branden. De hierboven beschreven voorbeelden gaan uit van hevige branden en extreme hittevorming. Maar zelfs in dat geval blijken instortingen zoals bij WTC 1, 2 en 7 zonder enig precedent. Branden in de Twin Towers waren lokaal en van korte duur. WTC-1 brandde 102 minuten , WTC-2 brandde 56 minuten . Te kort om voor substantiële delen constructiestaal bedreigend te kunnen zijn geweest.
De aanwezigheid van levende mensen in de impactzone, meldingen van twee brandweerlieden over de minimaal noodzakelijke bluscapaciteit van twee lijnen bij twee geïsoleerde brandhaarden plus het soort rookontwikkeling, wijzen stuk voor stuk op branden die door een gebrek aan zuurstof sterk afnamen. Een grote hoeveelheid brandstof van de vliegtuigen kwam buiten de torens tot ontbranding in een enorme vuurbal. ga met muis over figuur rechts - klik voor vergroting
Staal heeft een hoge geleiding en neemt warmte snel op, maar staat warmte ook snel weer af wanneer de omgeving rond het warmste punt aanmerkelijk koeler is. Wanneer bij zeer omvangrijke staalconstructies slechts enkele procenten door lokale kerosinebranden worden verhit,
lekt deze hitte voortdurend weg in de veel koelere omgevingsmassa.
De kernkolommen van de Twin Towers waren zogenaamde 'box-columns', gesloten kistvormige kolommen waarbij direct contact met vuur voor 50 procent mogelijk was. Lokale (kerosine) branden zouden veel meer dan een uur tijd nodig hebben gehad om grote delen van het staal intens te verhitten.
Buitenste kernkolommen hadden afmetingen van 132cm bij 56cm (hieronder), waarbij de dikte van het staal aan de basis 12,7 cm bedroeg. Andere kernkolommen en vooral hogerop in de torens (minder dragend gewicht) hadden een verhouding van 92cm bij 31cm (36x12 inch) .
Zowel FEMA als NIST hebben nagelaten om de functionaliteit van deze uitzonderlijke kolommen gebalanceerd weer te geven. Beide instituten hebben de dragende rol van de kernkolommen gemarginaliseerd of zelfs verzwegen.
Meer hierover: Blauwdrukken WTC doorgespeeld aan wetenschappers.
Zie ander voorbeeld van een kernkolom, waarbij de verhoudingen beter tot hun recht komen
Stanley Praimnath op de 81ste verdieping:
"Het vliegtuig sloeg in. Ik probeerde op te staan en realiseerde mij dat ik tot aan m'n schouders was bedekt met puin. Toen ik begon te graven onder al deze troep, zag ik dat de laagste vleugel begon te branden en die vleugel stak zes meter door de ingang van m'n kantoor."
Donovan Cowan bevond zich in een open lift op de 78ste verdieping, sky-lobby:
"We gingen de lift in. Zodra ik op de knop drukte was er grote klap. Beiden sloegen we tegen de grond. Ik herinner het gevoel van een intense hitte. De deuren waren nog steeds open. De hitte duurde misschien vijftien tot twintig seconden. Toen stopte het."
Ling Young was in haar kantoor op de 78ste verdieping:
"Alleen in mijn omgeving waren levende mensen, en de levenden waren van mijn kantoor. Ik begreep dat pas later omdat ik daar tien of vijftien minuten heb rondgehangen. Dat is waarom ik zo verbrand raakte."
Deze en meer voorbeelden van overlevenden uit de hoogste etages zijn afkomstig uit de New York Times,
26/5/02,
Cashed by Mishalov.com
Professor David Ray Griffin vertelt hoe vele getuigenissen van brandweerlieden, agenten, ooggetuigen, reporters en hulppersoneel buiten het nieuws zijn gehouden. Enkele belangrijke getuigenissen worden door hem geciteerd. Meer over getuigenissen Explosieven
"(...) By 10:24 approximately five FDNY companies reached the bottom of stairwell B and entered the North Tower lobby. They stood in the lobby for more than a minute, not certain what to do, as no chiefs were present. Finally, one firefighter? who had earlier seen from a window that the South Tower had collapsed?urged that they all leave, as this tower could fall as well.The units then proceeded to exit onto West Street. While they were doing so, the North Tower began its pancake collapse, killing some of these men."
De mogelijkheid van een pancake collapse (instorting) is door onder meer fysici uitputtend weerlegd met schema's, berekeningen en orginele bouwtekeningen. Zie op de foto links (en de tekening rechtsonder) een doorsnede van de North Tower tijdens de tot-standkoming eind jaren zestig. De constructiewerkzaamheden zijn hier goed zichtbaar. Deze foto toont goed de onderlinge verbindingen
Brand leidde in de VS nooit eerder tot het instorten van wolkenkrabbers. Op het WTC-terrein gebeurde het op 11 september 2001 driemaal ; bij de Noordtoren, de Zuidtoren en bij WTC-7 . Een waarschijnlijker oorzaak voor instorting is gebruikmaking van explosieven zoals bij het gecontroleerd neerhalen van grote gebouwen. Zie voor explosieven: hoofdstukken drie en vier.
Hypothetisch is er, na verpulvering van de dragende binnenconstructie over de lengte van de gebouwen, niets dat het kaarsrechte instorten van de Twin Towers in de weg zou staan. De waarschijnlijkheid van grote explosies wordt bevestigd na bestudering van foto- en filmmateriaal, door getuigenissen van bij de ramp betrokken hulpdiensten en door de vondst van extreme hittebronnen diep onder het puin , tot ongeveer zes weken na de instorting.
Onbegrijpelijk is het dat de instortingen, nog los van welke oorzaak dan ook, niet direct hebben geleid tot een minutieuze technische reconstructie, zoals dat bijvoorbeeld na ongelukken met vliegtuigen standaard is. Zulke analyses zijn van onschatbare waarde bij het voorkomen van constructiefouten en rampen in de toekomst.
In het geval van de Twin Towers was tevens sprake van een crime scene. Toch is vrijwel al het overgebleven puin direct afgevoerd. Een deel van het bewijsmateriaal is als schroot verscheept naar China en India.
BEWIJSMATERIAAL NIET GEHEEL VERDWENEN
In tegenstelling tot diverse lezingen blijkt het nog steeds mogelijk om materiaal op sporen te onderzoeken. Voor een mogelijk strafrechtelijk onderzoek zijn dergelijke bewijsstukken onmisbaar. Volgens de Port Authority Benevolent Association (PBA) zijn overblijfselen van WTC1 en WTC2 opgeslagen in JFK hangar 17, waaronder een 62 ton wegende kolom. Ook een 175 ton wegend stuk trap, bestaande uit staal en beton, wordt door de havenautoriteit nog steeds bewaard. In 2002 werd hiervoor 7500 vierkante meter opslagruimte gereserveerd. Kansen dat op restanten microscopische sporen van explosieve stoffen kunnen worden gevonden (als er explosieven zijn gebruikt) zijn aanmerkelijk.
-SKYLOBBIES, ZWAAR VERSTERKTE VLOEREN-
(13 FEBRUARI 1975: GROTE BRAND OVER ZES VERDIEPINGEN WTC-1)
NYT: WTC-1 brand, 1975
Verdedigers van de officiële lezing voeren dikwijls aan dat een eerste instortende vloer voor het momentum zorgde waardoor in een razend tempo vloeren op elkaar begonnen te vallen. Niet alleen is dit een onhoudbaar argument omdat de eerste instortende vloeren zich ruim boven de verzwakte impact- en (gesuggereerde) hittezone bevonden, bij de Zuidtoren bevond de inslagzone zich ook nog vlak boven de versterkte skylobby op de 78ste verdieping. Deze skylobbies, drie per toren plus de grondlobby, markeerden in de Twin Towers unieke lokaties. Onder elke (sky)lobby bevond zich een tweede versterkte vloer, de 'mechanical floor' , waar zwaar materieel stond opgesteld om ondermeer de enorme snelliften (55 personen per lift) zonder tussenstops van lobby naar lobby snel door het gebouw heen te loodsen.
De Twin Towers waren de eerste torens met een dergelijk transportsysteem. Via de dichtst bij de werklokatie gelegen skylobby kon men met lokale liften bij de beoogde verdieping komen ( schema ) . Elke toren telde 97 personenliften en zes vrachtliften.
13 FEBRUARI 1975: GROTE BRAND OVER ZES VERDIEPINGEN WTC-1
Bron: The New York Times [artikel linker kolom] en 911Research.com
— Op de elfde verdieping van WTC-1 woedt een felle brand die zich uitstrekt tot in totaal zes verdiepingen. 132 brandweerlieden bestrijden de brand met 24 blusinstallaties. Het gebouw is niet uitgerust met een sprinkler systeem.
De brand zou ca. 180 minuten duren, begon op de elfde verdieping en heeft zich door de kern van het gebouw via de elektrische bedrading in de liftschachten naar meerdere verdiepingen gebaand (verdieping 9 t/m 14).
Zestien brandweerlieden zijn wegens rookvergiftiging behandeld. Na deze calamiteit zijn extra brandvoorzieningen aangebracht. Ook faciliteiten op de mechanical floors werden op advies van de brandweer verbeterd. In het hele gebouw kwamen sprinklerinstallaties. Liftschachten werden geïsoleerd, elektrische systemen brandvrij gemaakt. Door de onderbroken en nadien extra beveiligde liftzones werd uitgesloten dat de branden via de liftschachten gevoed konden worden met zuurstof, of dat branden via deze schachten konden doorslaan naar andere delen van het gebouw. Een enkele expresslift (zie schema) ging niettemin door het gehele gebouw. Meer NYTimes (February 15, 1975) Sprinklers Urged for Trade Centre (Cashed, Waarheid911)
Op 11 september 2001 brandde WTC-1 102 minuten. WTC-2 brandde 56 minuten
Om alle voorzieningen tot 415 meter hoogte te kunnen garanderen, werd elke toren door de mechanische vloeren en de direct erboven gelegen skylobbies in drie zones verdeeld. Vanaf elk lobbystation werden 34 hoger gelegen etages voorzien van liften, water, airconditioning en overige zaken. Afgezien van hun zwaarder ontwerp werden deze dubbele vloeren tevens met extra solide stalen balken verbonden aan buitenste kolommen in de omtrek van de toren. Op deze lokaties toegepaste constructies behoorden tot de sterkste van het gebouw. Vanaf de buitenkant waren de skylobbies en mechanische vloeren zichtbaar als de karakteristieke 'ringen' van de Twin Towers.
Bron: FEMA met commentaar (in rood) van 911Research.com, fig. 2-8. Deze link bevat een schat aan grafisch en tekstueel materiaal.
De inslagzone in de Zuidtoren bevond zich direct boven de skylobby van de 78ste etage. Wellicht was dat mede-oorzaak voor het zijwaarts afglijden van het gehele erboven liggende blok (fig.2). Maar ondanks dit effect baande het instortende gebouw zich vervolgens op vrije valsnelheid door het relatief onbeschadigde ondergelegen traject.
ACHTERGEHOUDEN BLAUWDRUKKEN WTC-1 DOORGESPEELD AAN GROEP WETENSCHAPPERS
Een alliantie van wetenschappers en journalisten heeft op 27 maart 2007 in een persbericht de online publicatie bekend gemaakt van meer dan tweehonderd niet eerder gepubliceerde bouwtekeningen - liftschema's, constructies en detailleringen - van WTC-1, de Noordtoren. De blauwdrukken zijn in eerste instantie door een anoniem gebleven individu doorgespeeld aan fysicus Dr. Steven E. Jones.
FEMA en NIST baseren instortingen op combinatie impactschade en brand
Zowel FEMA als NIST baseren de instortingen van de torens op een combinatie van inslagschade en brand . FEMA werkte dit uit met de theorie van de Pancake Collapse, waarbij door het falen van steunmuren de vloeren op elkaar zouden zijn gestort. NIST lanceerde in 2005, na een drie jaar durend onderzoek, de theorie van de Global Collapse, waarbij de instorting in gang werd gezet door falende instabiele kolommen en doorzakkende vloeren. Deze theorie is door de identieke en hier behandelde uitgangspunten van FEMA (impactschade en brand), op deze website niet specifiek in behandeling genomen. Het raadsel rond de hoge snelheid en de totaliteit van de instortingen wordt door FEMA en NIST op dezelfde wijze genegeerd. Elders hierover meer. Zie Officiële lezing gebaseerd op onjuiste uitgangspunten
Hoewel NIST in het uiteindelijke rapport niet verklaart hoe het aanvangen van de instorting kon leiden tot volledige instorting, is in 2006 wel aanvullend gereageerd met de stelling dat de toenemende kracht van het valmoment de sterktecapaciteit van het onderliggende traject zozeer overschreed dat de vallende massa niet gestopt en zelfs niet vertraagd kon worden.
Volgens de groep wetenschappers is het onzinnig om een instorting met nagenoeg vrije valsnelheid door tachtig vloeren in een onbeschadigde stalen structuur op deze wijze te verklaren. Het is iets wat de wetten van de fysica simpelweg niet zouden toestaan. "De enige theorie die door bewijzen wordt ondersteund is gecontroleerde sloop met explosieven", volgens Richard Gage, architect en oprichter van Architects and Engineers for 9/11 Truth.
De tekeningen zijn in hoge resolutie te bekijken op 911Research.com. Eerdere kritieken op officiële verklaringen over de oorzaak van de instortingen kunnen nu, volgens de wetenschappers, nog overtuigender worden onderbouwd.
: kritiek van James Quintiere (voormalig Chief Fire Science Division van NIST) op NIST-onderzoek. Bron: opednews.com Meer kritische beschouwingen over het NIST-rapport, 911Research NIST Final Report (final report on the collapse of the World Trade Centre Towers (pdf- groot bestand!)
Twin Towers berekend op inslag door verkeersvliegtuig
Volgens de ontwerpers waren de Twin Towers berekend op een inslag met een Boeing 707 . Dit type behoorde, toen de torens in aanbouw waren (1966-1973) , tot de grootste verkeersvliegtuigen. Qua grootte deed het vrijwel niet onder voor de latere Boeing 767, waarvan er op 11 september twee insloegen.
Hoewel kerosinebrand, vooral met het oog op aantallen slachtoffers, door de ontwerpers als grootste probleem werd gezien, was een mogelijk falen van de dragende kolommen niet aan de orde.
Bron: 911research.wtc7.net/wtc/analysis/design
Aanvliegsnelheid Vlucht 11 op WTC-1: ca. 760 km/h ( 472 mph/410 kt - Maximale schatting NIST) Lager dan cruising speed. Aanvliegsnelheid Vlucht 175 op WTC-2: ca. 917 km/h ( 570 mph/495 kt - Maximale schatting NIST) Maximum cruising speed.
Vlucht 11 was 47 minuten onderweg. Vlucht 175 was 49 minuten onderweg. Doel: Los Angeles. Beide toestellen hadden ca. 38.000 liter brandstof aan boord. Dat is 40% van de brandstofcapaciteit van een Boeing 707, het oudere type verkeersvliegtuig waarop de Twin Towers (b.v. bij crashes met opstijgende toestellen) waren berekend.
Op film is te zien hoe de top van WTC-1 (Noordtoren) , exact als bij gecontroleerde explosies, als eerste inzakt (videolink fig.1 ). Meer over het bewijs van explosies in hoofdstuk 3 .
Meer details over het inzakkende dak van de Noordtoren staan in hoofdstuk 4 .
Het zwarte gebouw voor het instortende WTC-2 is het Millenium Hilton Hotel. Gebruik de hoek van dit gebouw (link: 911Research) als referentiepunt. Zie hoe de afgebroken top van WTC-2 nog tijdens de val, bij gelijke valhoek, sterk in afmeting afneemt en niet doorkantelt.
Fig. 2 toont een aaneengesloten blok van circa 30 verdiepingen van WTC-2 (Zuidtoren).
Dit gedeelte zakte, in tegenstelling tot wat men als de meest kenmerkende beelden is gaan beschouwen, niet kaarsrecht naar beneden, maar kantelde naar de zijkant. De branden waren toen al nagenoeg gedoofd. Vergroting van deze situatie
Een kantelend blok van dergelijk formaat had op de grond een enorme verwoesting moeten aanrichten, waarbij grote brokstukken zouden zijn overgebleven. Alsof de kantelbeweging plotseling werd onderbroken, zakte het blok in een nog scheefstaande toestand door de vlak onder gelegen zwaarversterkte skylobby en 'mechanische vloer' van de 78ste verdieping. De vraag is waarom, want deze verdiepingen waren niet structureel door het vliegtuig beschadigd. Het afglijdende blok desintegreerde tijdens de val samen met het onderliggende traject. Dat moet de reden zijn geweest waarom de kantelbeweging niet volgens natuurkundige wetmatigheden werd doorgezet. De gehele instorting voltrok zich tot aan de grond met een snelheid van nagenoeg vrije val.
Figuur 3 toont opnieuw de Noordtoren. Hier zijn (ook frontaal) pluimen van explosies zichtbaar, ruim voordat de instorting die plaatsen heeft bereikt. Hierbij opgemerkt dat de druk van bovengelegen instortende verdiepingen nooit kan resulteren in pluimen van dergelijke omvang op veel lager gelegen verdiepingen. De verdiepingen worden immers gescheiden door zware constructies van staal en beton. Dit soort pluimen worden in jargon 'squibs' (voetzoekers) genoemd.
WTC1 werd als eerste getroffen maar stortte in als laatste. Hiernaast nog een voorbeeld.
De verbijsterende schok van beide instortingen maakte snel plaats voor bitterheid. Drie vrije valbewegingen (incl. WTC7) als logisch gevolg van inslagen met twee gekaapte vliegtuigen? De plek voor woede leek reeds gereserveerd. De naam Al Qaeda gonsde door de journaals. Evacuerende werknemers uit het nog niet getroffen WTC-2 werden uit veiligheidsoverweging teruggestuurd. Zij kwamen uiteindelijk om. Foutje van de hulpverleners? Hebben zij het gevaar van instorting echt zo verkeerd ingeschat?
De instortingen kwamen als volslagen verrassing, hetgeen geïllustreerd wordt door de dood van 343 brandweerlieden .
En dat in een metropool als New York City, een stad van wolkenkrabbers. Toch zag, afgezien van burgemeester Giuliani en enkele topfunctionissen in WTC7 , geen commandant de instortingen aankomen. Nooit eerder was stalen hoogbouw onder dergelijke omstandigheden door brand ingestort. Niemand is later beticht van fouten bij het naleven van veiligheidsinstructies. Toch werd de enorme ravage nimmer onderworpen aan een minutieus feitenonderzoek. Exacte tijdlijnen van gebeurtenissen zijn niet door onderzoekers opgesteld en belangrijke informatie werd door advocaten van de overheid voor onderzoek geblokkeerd.
Op het vlak van onderlinge communicatie zijn bij de hulpdiensten wel fouten aan het licht gekomen. Bij het vallen van de tweede toren kwamen 121 brandweerlieden om nadat slechte communicatie-apparatuur had verhinderd dat collega's in die toren tijdig konden worden gewaarschuwd.
a) 
HOOFDSTUKKEN 1 - 2
nabij de vuurhaard maakt de mogelijkheid dat een dergelijke hittebron voor kritische hoeveelheden staal bedreigend kan zijn geweest uiterst onwaarschijnlijk. Hoewel 
3. Het type 'low-carbon' staal zoals gebruikt in gebouwen en auto's neigt sneller tot buigen dan tot versplinteren. Als een deel van de structuur door extreme temperaturen wordt bedreigd, zal het eerder gaan buigen in de richting van de hittebron. Het zal inzakken of zelfs kantelen. Er zijn geen voorbeelden bekend van stalen constructies die na brand geheel zijn ingestort of versplinterd. Dit afgezien van andere (voor het WTC) aangevoerde oorzaken, zoals vallend puin (Gebouw 7) of de impact van de vliegtuigen. 
Vergroting kernstructuur in fundament
bevestigd na bestudering van foto- en filmmateriaal, door getuigenissen van bij de ramp betrokken hulpdiensten en door de vondst van 
Deze skylobbies, drie per toren plus de grondlobby, markeerden in de Twin Towers unieke lokaties. Onder elke (sky)lobby bevond zich een tweede versterkte vloer, de 'mechanical floor' , waar zwaar materieel stond opgesteld om ondermeer de enorme snelliften (55 personen per lift) zonder tussenstops van lobby naar lobby snel door het gebouw heen te loodsen. 
Een alliantie van wetenschappers en journalisten heeft op 27 maart 2007 in een 
.gif)
[2:42min]. 
